- sznurek sznur·ek
- -ka, -ki; inst sg -kiem
m(cienki sznur) string
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
sznurek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. sznurekrka {{/stl 8}}{{stl 7}} cienki sznur : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sznurek do snopowiązałek. Zawiązać pakunek mocnym sznurkiem.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}(jak) pod sznur [sznurek]; prowadzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sznur — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. sznurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrób powroźniczy: skręcona, spleciona duża ilość nici z włókien naturalnych lub sztucznych; lina : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sznur… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sznurek — m III, D. sznurekrka, N. sznurekrkiem; lm M. sznurekrki «cienki sznur kręcony lub pleciony z nici, z włókien lnu, konopi, bawełny itp.» Sznurek bawełniany, konopny, lniany, niciany. Paczka obwiązana sznurkiem. Zerwać, rozsupłać sznurek. ∆ Sznurek … Słownik języka polskiego
(jak) pod sznur [sznurek] — {{/stl 13}}{{stl 33}} w równym szeregu :{{/stl 33}}{{stl 10}}żołnierze ustawili się pod sznur. Kapusta rosła (posadzona) jak pod sznurek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sznurować — ndk IV, sznurowaćruję, sznurowaćrujesz, sznurowaćruj, sznurowaćował, sznurowaćowany 1. «łączyć dwa brzegi czegoś przewlekając sznurek, tasiemkę przez dziurki; dawniej też: krępować, związywać sznurem» Sznurować buty. Sznurować gorset. Sznurować… … Słownik języka polskiego
шнур — шнурок, уже у Плювинеля, XVII в., укр., блр. шнур. Через польск. sznur, sznurek – то же из ср. в. н. snuor – то же; см. Брюкнер 551; Мi. ЕW 341; Клечковский, Symb. Rozwadowski 2, 344; Кестнер 47, 85. Ср. также снур … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
paciorek — m III, D. paciorekrka, N. paciorekrkiem; lm M. paciorekrki 1. zdr. od pacierz (tylko w zn. 1) Odmówić, zmówić paciorek. 2. «niewielka gałka z drewna, szkła, masy itp. z otworami służącymi do nanizania na nitkę; w lm: sznurek z nanizanymi… … Słownik języka polskiego